انسان های بزرگ دو  دل دارند: 

دلی که درد می کشد و پنهان است 

و دلی که می خندد و آشکار است

آنچه را انسان دوست می دارد از صمیم قلب انجام می دهد... 

   اگر شما نیکی را دوست بدارید   نیکی خواهید کرد

با هر که بدی کردی تا دم مرگ از او بترس

نایاب ترین چیزها در جهان: 

                           دوست صمیمی است.

عشق باید شادی آور باشد نه رنج آور!

کسی که از شکست می ترسد 

                                  حتماً  شکست می خورد

یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز می خواند 

     برای اثبات خدا کافی است.

خوشبخت ترین فرد کسی است که خوشبختی را در خانه ی خود جستجو می کند

برای پرواز کردن باید ایستادگی داشته باشیم 

انسان زندانی سرنوشت نیست بلکه زندانی ذهنش است

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است: با دوستان مروت با دشمنان مدارا

وقتی خواسته ای هست، راه رسیدن به آن هم هست 

نگاه را نمیشود تغییر داد ولی نوع نگاه را حتماٌ 

«جهار تا پیراهن بیشتر از تو....»

هر کس باید پیراهن خودش را پاره کند

دوست د اشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است

سرنوشت را می توان از سر نوشت 

مردگان کسانی هستند که  رویاهاشان مرده است

دنیا همان شکلی است که می بینی ولی...

دربیکران زندگی دو چیز افسونم میکند:

یکی آبی آسمان که می بینم ومیدانم که نیست

ودیگری خدا که نمیبینم ومی دانم که هست 

من اگر پیامبر بودم، رسالتم شادمانى بود بشارتم آزادى و معجزه ام خنداندن کودکان
نه از جهنمى مى ترساندم و نه به بهشتى وعده میدادم. تنها مى آموختم
اندیشیدن را و انسان بودن را
                                          (چارلی چاپلین)

در زندگی فقط یک سعادت وجود دارد: 

         دوست داشتن و دوست داشته شدن